FIN DE FESTA

SINOPSE

Que será daqueles que non poderán deixar constancia de si? Se do que non se fala non existe, quen “existe”? Nunha época na que unicamente se valora o éxito a calquera prezo, na que futbolistas e modelos se erixiron en exemplos a seguir, esta novela é unha homenaxe ós feos, ós perdedores, ós desposuídos.
Instalados no reverso, no underground, solitarios, bebedores e vagabundos rúan como retratos de sombras polas páxinas de Fin de
Festa.

*******************************************************

“A identidade

Nunca tiven nin auto, nin moto. O máximo que cheguei a
guiar foi unha bicicleta escangallada, e total para que ó segundo
día de estacionala na cidade, uns mangantes me cortaran
os freos. Tampouco nunca souben aprezar a suposta beleza de
catro latas brillantes afumando ós sufridos peóns.
Emporiso teño unha chalana pintada pola man do meu avó
de branco e vermello; cando era cativa vogueina a carón de
papá e de padriño. Lembro con estrañeza a lixeireza do remo,
en aparencia pesado de máis para os meus brazos de nena.